Blog - Dialogi

Mój mężczyzna gania po kołchozie zabijając zombiaki. Ja leżę oglądając akcje na dużym ekranie i chwaląc jego bohaterstwo. Na balkonie siedzi kot i nie może wejsć do środka, bo przeciąg przymknął drzwi. Ja (nie ruszając się): Trzeba wpuścić Paszpala. On (mordując babę z sierpem): Sam wejdzie. Ja: Nie otworzy sobie drzwi, są za ciężkie. On: Gdyby był tak mądry, jak mówisz, zastosowałby metodę dźwigni. Ja (nie ruszajac się): No fakt. Kot: Mam się wysilać? Jeszcze czego. Zmuszę was siłą umysłu. Na pewno któreś zaraz się złamie i mi otworzy. .... .... Ja (otwierając drzwi): Kocie, aleś ty głupi...

Wiem, ze ostatnio mój blog jest aktualizowany z prędkością karabinu maszynowego, ale ten dialog chcę sobie zostawić na zaś :) W pracy zajmuję się m.in. kontaktami z kolporterami, Ruch, Garmond, wszyscy ci rozpowszechniający gazety. Z jednym z nich wciąż miałam problemy. A to dostali za dużo, a to za mało, a to pomylili się i odesłali nam albo wyrzucili. Bywały dni, że kilka razy dziennie wisiałam na słuchawce próbujac znaleźć przesyłkę lub chociaż ustalić czego w końcu chcą. Był tam jeden facet, powiedzmy Marek Ł., z którym toczyłam batalie. Gdy widziałam jedo numer telefonu na wyświetlaczu,...

Jeden z moich kolegów z pracy, redaktor, nosi zawsze ze sobą cyfrówkę na wypadek ciekawej sytuacji. Ale zamiast polityków w negliżu wypatruje sytuacji typu pęknięta rura, robole grzebiący w kanalizacji, roboty drogowe i zasadzanie drzewek, coby zdjęcia wykorzystać w gazecie. Nie ma sie co dziwić, kiedyś cała firma szukała zdjeć zimy dobrej jakości na okładkę, o rzepaku już nie wspominając. Nawet moja komórka i mikser miały sesje zdjeciowe :) Jedziemy z kumplem zatłoczonym tramwajem, słońce pali. Zwolniło się miejsce pod oknem.On (grzeczny poznaniak): Siadaj.Ja:...

Z zajęć, które uchodzą za kobiece umiem gotować, wychować kota, chodzić w butach na wysokich obcasach i przymilać się (ale tylko do jednego faceta).Nie umiem natomiast sprzątać (próbowaliście kiedyś zebrać włosy kota, który leni się cały rok?) i hodowac kwiatków. Geny kodujące te cechy przeszły na moje siostry. Z zieleniny toleruję tylko ziółka, które są potrzebne do gotowania. Od roku mam balkon, który trzeba obsadzić kwiatkami. Preferuję kupowanie podrośniętych kwitnących roślinek, żeby nie babrac się z pikowaniem i różnymi takimi...

W pracy mamy obszerną kuchnię z dużym stołem, mikrofalówką, wygodnymi krzesłami i pierdołami. Są u nas maniacy jedzenia śniadań całymi stadami. Ja zwykle jem krusząc na klawiaturę, ale czasami, gdy chcę uciec przed telefonami idę zorganizować sobie chińszczaka. Siedzę zatem, czytam niszową literaturę i mieszam kluski w miseczce. Wchodzi koleżanka i stara się być towarzyska. Koleżanka: cześć!Ja: bzKoleżanka: smacznego!Ja: bzzzKoleżanka (widać, że nie rozumie przekazu pozawerbalnego): Co tam czytasz?Ja (pokazuję okładkę)Koleżanka: Ojej... jak możesz czytać coś takiego przy jedze...

Po pogrzebie. Czarne kiecki, szpilki i garnitury. Ja + kuzyn nieopatrznie wpadliśmy w szpony dawno-nie-widzących-się-ciotek i zamiast popędzić na stypę wleczemy się z nimi słoneczną alejką cmentarną. Ciotka1: Jejku, dzieci, ale wy szybko rośniecie.Ciotka2: A pamietacie, jak Ewusia chodziła w kaftaniku Maciusia?Mama: Jeździli razem w tym samym wózeczku...Ciocia2: Jakie to słodkie maleństwa były, Maciuś się zawsze tobą opiekował.Ja: Jak miałam 10 lat przez całe wakacje oglądaliśmy Koszmar z ulicy Wiązów........Kuzyn: No to nas wydałaś.Ja: Oj, muszę odwrócić ich uwa...

Ranek, 7.45 wleczemy sie z koleżanką pustą uliczką w kierunku miejsca pracy. Kumpela: Ale fajnie, co? Ja:... Kumpela: Dzis wyciągnę rower, obdrapię go z zeszłorocznego błota, nasmaruję i w weekendzik pomkniemy nad Rusałkę. Ja:... Kumpela: Może się wybierzecie z nami? Ja (z pasją): Jeszcze czego. Mam zamiar przez weekend porządnie sie napromieniować, spuścić żaluzje i czytać Johna Saula przy lampce nocnej. W zasadzie to się zdarza co rok. Nagle zaczynam czuć się gorzej. Śnieg topnieje i idać wszystkie psie kupy na chodnikach i trawnikach. Będą tak świecić aż trawa ich nie pożre.Wszystkie kole...

u mnie w pracy pełna mobilizacja od rana: załatwianie urlopów, umawianie się na sanki, narty, dupoślizgi itd. Zupełnie nie wiem, skąd ten pęd do sanek, skoro Poznań jest płaski jak naleśnik. Urodziłam się w Złotoryi, z okna widziałam Śnieżkę i mam inne podejście do górek. Koleżanka: Umawiamy się w sobotę na sanki, na górce niedaleko centrum. Będziecie? Ja: Górka? W Poznaniu? Obok opery jest jakieś wzniesienie, gdzie dwulatki szaleją. Przecież tu jest zupełnie płasko. No, może z wyjątkiem Malty. Koleżanka: Jest fajna górka, co ty chcesz? Ja: U mnie w domu to są górki. Jak wciągasz sanki to...

Nasza pani prezes wykupiła nam wf. Raz w tygodniu chodzimy na siatkę i siłownię w ramach dbania o tężyznę fizyczną itp. Sale mieszczą się w Zmartwychwstańskim centrum sportu i rehabilitacji im. Matki Teresy Jasieńskiej Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Panskiego prowincja poznańska, co wywołuje niejakie dyskusje o trosce o stan naszych dusz :) co więcej, dzieje się to w okolicy Łazarza, dzielnicy Poznania. Siłownia, pedzimy z kumpelą na rowerku popatrując na kolegów masakrujących się pod siatką. Ja zsuwam sie z siodełka na podłogę. Ja: Umarłam. Nie mogę sie ruszyć. Kumpela: Jesteś w dobry...

Pod koniec dość burzliwej i nieprzyjemnej dyskusji prowadzonej z klientem. Klient: Ale u was to jest burdel! Ja: Może i byłby, gdyby pan płacił. A pan nie zapłacił za cały zeszły rok. Klient: Eeee, to ja może zapłacę... Ja: Nie zmuszam pana. Po prostu nie przyjmę więcej od pana zamówienia. Klinent: Ale ja już płacę i proszę mi wszystko wysłać. Nie mogę bez nich żyć! Słyszałam jak sie śmiał, bałwan.